Bummers

Dus. NPDL is afgelopen. Stage is afgelopen. Opdrachten zijn zo goed en zo kwaad als het kan afgerond. De lente is officieel afgelopen. Zomer is begonnen en daarmee ook de zomervakantie. Een zomervakantie zonder zon, zee en strand. Een zomervakantie zonder een baantje om wat bij te verdienen. En een zomervakantie waarin ik ondertussen alle boeken op mijn kamer voor een zoveelste keer heb gelezen. Bummer.

Voor hen die niet bekend zijn met het woord "bummer", dit is een Engels woord voor wat wij in het Nederlands teleurstelling of tegenvaller noemen. Want dat is dit begin van mijn zomervakantie. Na de euforie van het afsluiten van NPDL door middel van een presentatie, het inleveren van het e-portfolio en het krijgen van zeer goede cijfers leek het vooruitzicht van niets doen mij heerlijk. En dat was het ook. De eerste twee weken. Twee weken waarin ik toch wel degelijk iedere dag iets te doen had. Maar nu zijn we in die periode aangekomen waarin iedereen met vakantie gaat naar waar dan ook op de wereld. Facebook en Instagram puilen uit van de mooie vakantiekiekjes van gezinnen en verliefde stelletjes. Ik weet zeker dat jij als lezer begrijpt waar ik het over heb. Facebook en Instagram zijn niet de enige die uitpuilen ook mijn berichten-inbox op mijn mobiele telefoon puilt uit. Waarvan? Van mensen die mededelen dat zij op vakantie zijn of een dezer dagen met vakantie gaan. En die zelfde inbox puilt uit met de vraag: "Ga jij niet op vakantie dan?". Bummer.

Kort gezegd: nee. Nada. Noppes. "O? Niet? Waarom niet?", is de vraag die dan meestal gelijk gesteld wordt. Wel, ik ben toch zeker naar New York geweest enige tijd geleden! Dat mocht de nodige centjes uit mijn spaarkikker kosten. Bovendien ben ik daar toch, buiten alle bezoekjes aan de scholen, ook tot mijn rust gekomen! Waarop men dan verbaasd vraagt: "Maar wil je niet naar de zon dan?". Ehm, ik heb even opgezocht hoe warm de zon is (5500 graden Celsius aan het oppervlak) en dat lijkt me geen aangename temperatuur. Nee, dat zijn grapjes. Tuurlijk wil ik mij graag verplaatsen naar de zonnige delen van de wereld en nieuwe dingen zien en ontdekken. Maar mijn spaarkikker is niet eeuwig toereikend, momenteel zelfs graatmager. Bummer.

En ach, in Nederland is het net zo goed zomer! Kijk maar eens naar de afgelopen weken, het was gemiddeld een graad of 25. Ik lag hele dagen in mijn bikini in de tuin te genieten van het feit dat het zo warm was en dat er geen wolk aan de lucht te bekennen was. Ik had heerlijke boeken om te lezen, en als ik de temperaturen buiten zat was, dan keek ik op mijn bed een filmpje met het raam open. Héérlijk! "Maar Nederland heeft veel regen in de zomer toch?", vraagt men dan. Shh! Die regen was ik aan het ontkennen, wat ik niet zie of merk is er ook niet! Daarom heb ik de afgelopen dagen wanneer het regende zomerse muziek opgezet en zomerse tijdschriften gelezen. Maar inderdaad, je hebt gelijk, niet alles valt te ontkennen, zeker de Nederlandse regenbuien niet. Bummer.

Dus wat doe ik op dagen dat ik niets, werkelijk niets te doen heb? Vervelen. Wensen dat ik ook op vakantie kon en dat mijn spaarkikker niet zo mager was. Wensen dat ik niet alle boeken meerdere malen heb gelezen. Wensen dat niet iedereen tegelijkertijd weg is. En dat resulteerde vandaag in het maken van deze blogpost. De zomervakantie is de vakantie waar iedereen altijd naar toe leeft, klaar met de verplichtingen van school en dergelijke. Maar ik besefte mij vandaag dat ik de laatste periode niet eens heb gedacht aan het hebben van zomervakantie! Ik had plezier in school en zag verplichtingen niet als verplichtingen. En trouwens, ik herinner me net dat ik genoeg te doen heb nog voor school! Daar kan ik wel eens mee beginnen anders! En ik heb nog allemaal leuke plannen die ik wil gaan doen met mijn kamer en ik voel een boost van creatieve inspiratie opkomen! Even geen bummers meer. Ik ga weer verder met vakantie houden, leuke dingen doen. Ik wil geen bummer-vakantie en geen verveling.

Tot later!
Laura.