14 jun 2015

Internationalisering: grappig dat kinderen in Amerika ook naar school gaan!

Een warm onthaal op Schiphol laat blijken dat de thuisblijvers ons hebben gemist. Sommige ouders, zussen en broers slaan met tranen in hun ogen de "New Yorkers" in de armen. Degenen die hun thuisblijver(s) nog niet hebben gevonden blijven, net als ik, een beetje doelloos rondkijken. Om de paar seconden licht er een gezicht op en begint de eigenaar van dat gezicht opgewekt een kant op te lopen. Ik kijk om me heen en denk: sta ik hier te zweten van de hitte, staan mijn ouders misschien nog wel vrolijk in de file met de airco aan... Maar dan zie ik een kaal hoofd glinsteren in de verlichting van de aankomsthal in Schiphol; mijn vader kijkt zoekend om zich heen. Mijn moeder met eenzelfde blik naast hem. Mijn gezicht licht op en opgewekt loop ik richting mijn ouders. Blij slaan we de armen om elkaar heen.

In de auto vertel ik enthousiast over alle hoogtepunten in New York. Het zijn er zoveel dat ik thuis aangekomen nog niet klaar ben met vertellen. Ik ga die dag met mijn moeder mee, zodat ik wakker blijf. De eerste symptomen van de jetlag hakken erin, maar ik wil wakker blijven. Dit lukt tot acht uur in de avond, dan val ik in een heerlijke diepe slaap, niet in het hotel in New York maar in mijn eigen bed. Mijn eigen kleine kamertje, zonder mijn klasgenoot naast me, zonder lawaai.

Een paar dagen later is het maandag. Mijn wekker maakt me gillend wakker om 05:45 uur. Ik rek me vermoeid uit, de jetlag is nog niet voorbij merk ik. Deze dag heb ik weer stage en ik heb er zin in! Ik kan mijn leerlingen gaan vertellen over New York. Hiervoor heb ik een Prezi gemaakt die ik aan de leerlingen liet zien (klik hier om deze te bekijken). Ik vertelde met deze presentatie de leerlingen over The Bronx, beantwoordde de vragen die de leerlingen hadden gesteld. Vertelde over hoe spannend ik het vond in die buurt en hoe hard het die dag regende. Ik liet de kinderen vragen stellen over The Bronx, de school en de leerlingen.

Na The Bronx vertelde ik over de vier Amerikaanse kinderen die Nederlandse lessen kregen. De leerlingen vonden deze school het meest interessant om naar te luisteren. Immers had ik ook van hen de meeste vragen kunnen beantwoorden. De leerlingen luisterden geboeid naar wat ik te vertellen had. Ik liet zien hoe ik de tulpen les had gegeven, liet voorbeelden aan hen zien. Ik liet ook de foto zien waarop ik met de vier Amerikaanse kinderen sta, ik vroeg aan de kinderen. Zien kinderen uit Amerika er heel anders uit dan kinderen in Nederland? En andersom vroegen de leerlingen aan mij: maar waarom gaan ze dan twee keer op een dag naar school: overdag en 's avonds? Ik liet de leerlingen even kletsen hierover en pakte het daarna weer centraal. De leerlingen waren het er bijna unaniem over eens dat twee keer op een dag naar school gaan niet als iets leuks leek.

UNIS lieten we, na het uitgebreid besproken te hebben, voor wat het was en we gingen verder met de Harbor School. Samen met de leerlingen besprak ik de over gebleven vragen en hun verwachtingen van antwoorden. Daarna beantwoordde ik de vragen van de leerlingen en vertelde over mijn belevenissen op Governors Island. En later beantwoordde ik niet school-gerelateerde vragen. Vragen als: hebben jullie president Obama wel eens ontmoet? Wat is jullie favoriete smaak ijs? En: hebben jullie op school ook wiebelkussens? En ik vertelde over al mijn belevenissen in de grote stad. De leerlingen kregen hierna uitgebreid de tijd om vragen te stellen. Vragen over de scholen, over de stad en over dingen die ik had gezien of meegemaakt. Het was duidelijk dat de kinderen veel interesse hadden en heel nieuwsgierig waren.

Aan het einde van deze les vroeg ik de leerlingen een korte samenvatting te geven aan elkaar over wat zij hadden gehoord en gezien. In een gesprekje hoorde ik één van de leerlingen zeggen: "Wat ik vooral zo grappig vind is dat kinderen in Amerika ook naar school gaan!" Ik sloot de les af met de vraag: nadat jullie dit allemaal gehoord en gezien hebben, zouden jullie het leuk vinden om eens naar New York te gaan? Er gingen 31 kindervingertjes omhoog en één van mijzelf, want ik zou ook nog wel eens terug willen.

Tot later!
Laura.

Ben je nou benieuwd wat ik allemaal heb meegemaakt in New York? Werp dan een blik op deze posts:
Klik hier voor dag 0 t/m 4
Klik hier voor dag 5 & 6

Klik hier voor dag 7 & 8

Geen opmerkingen:

Een reactie posten