Hooi van de vork laten halen.

Ik werp een blik op mijn horloge die ik een paar uur geleden af heb gedaan, de wijzers vertellen me dat het half twaalf in de avond is. Mijn mobiele telefoon is uitgevallen wegens gebrek aan batterijpercentage. Het is stil in huis, iedereen slaapt al, het enige wat ik hoor is het ritmische getik van mijn horloge die hiermee duidelijk maakt dat zijn batterij nog lang niet leeg is. Ik rek me uit, zie op mijn TO DO-list dat ik nog maar één ding hoef door te lezen voor vandaag. Misschien beter als ik dat morgen doe, bedenk ik me. Ik knip mijn bureaulamp uit, mezelf toefluisterend dat ik echt maar beter kan gaan slapen.

Ik hoor het de mensen in mijn omgeving nog zo zeggen: "Zorg dat je, in alle vrijheid die je hebt, niet te veel hooi op je vork neemt." En ik weet mijn zuchtende antwoord nog: "Dûh, ik ben niet gek." Toch zit ik een paar weken later tot in de nacht te werken aan ideeën en andere dingen rondom de doelen. Ik wil alles tot in de puntjes uitgewerkt hebben en ik weet dat mijn perfectionisme gedreven houdt tot in de kleine uurtjes. Ik wil op stage kunnen laten zien waaraan ik heb gewerkt in die tweede week vakantie en wil voor alles een netjes en overzichtelijk document kunnen laten zien. Daarbij heb ik een TO DO-list gemaakt voor elk opgezet project/onderzoek, daar wil ik ook al wat van kunnen afstrepen. En dat betekend: doorwerken tot in de kleine uurtjes, maar ik vind het niet erg, ik vind het juist heel erg leuk om te doen! Het is zó heerlijk om te doen waar ik van denk dat ik het meeste leer.

Tijdens de weeksessie van afgelopen week bespreken we dit. Een student geeft aan dat zij het gevoel heeft dat ze meer doet dan ooit, gemotiveerder te werk gaat en het écht leuk vindt om de doelen van deze periode te halen op háár manier. De andere studenten, waaronder ik, knikken instemmend. We zijn het er unaniem over eens dat we deze manier van leren heel fijn vinden. Alhoewel, soms heb je als student wel behoefte aan een steuntje in de rug, iets om op terug te vallen; een college van een docent bijvoorbeeld. Voor pedagogiek kregen wij van de docent pedagogiek een turbo-college en nadat we deze hadden gehad konden we voor ons gevoel pas verder met het invullen van het doel. De kennis die we toen op hebben gedaan gebruiken we nu gulzig. Samen hebben we de leertheoretische stromingen getackeled en aan de hand hiervan maakten we een observatielijst. Met deze lijst voor mijn neus legde ik het leerkrachtgedrag van mijn coach eens onder de loep. Ik zag veel dingen terug die we hadden behandeld tijdens het college! Het college en het gesprek dat we daarna over Skype hebben gehad, hebben me echt geholpen bij het herkennen van dat wat ik nodig had! 

Eenzelfde fenomeen liep ik tegen het lijf met rekenen, hier hebben de studenten en ik echter geen college van gekregen. Ik spreek misschien voor mezelf wanneer ik zeg dat een turbo-college niet geheel misplaatst was als het gaat om het verwerven van kennis over het domein "Verbanden en Grafieken". De kennis die we moeten hebben staat vanzelfsprekend in de boeken die we hebben, toch mis ik een beetje de docent die me inzicht geeft in het domein en voorbeelden geeft van lessen die mogelijk zijn met dit domein.

Een college maakt het verwerven van kennis net wat makkelijker, er wordt wat hooi van de vork gehaald. Je hebt niet altijd zin om aan de slag te zijn met graven. Graven naar kennis die je nog niet hebt, waarbij je door lagen papier heen werkt tot diep in de nacht. Wanneer het hele huis slaapt als in het sprookje van Doornroosje en het enige wat je nog hoort is het ritmische getik van je horloge. Wanneer je eigenlijk alleen nog maar kan denken aan slapen.

Wanneer je denkt: "Passief leren is soms ook wel makkelijk." zoals student AJ heel passend zei. En daar sluit ik me, hoe heerlijk zulke vrijheid ook is, helemaal bij aan. Een beetje hooi van de vork is best fijn!

Tot later!
Laura